آرتروز لگن و ران
زنان ومردان به نسبت برابر درمعرض ابتلا به آرتروزلگن وران هستند. این بیماری معمولا دز اوایل 40 سالگی اتفاق می افتد.پوشش مکانیکال وآسیب دیده می تواند باعث پایین آمدن سطح حفاظتی استخوان شود.درنتیجه فضای میان سراستخوان ران وحفره لگن درجایی که دو استخوان لگن قابل لمس هستند باریک می شود.تماس طولانی وآسیب منجر به افزایش اسپورهای استخوان یا استئومیت ها می شود.در این صورت ران دردناک شده وحرکات ران نیز محدود می شود وگاه انجام عمل جراحی ضروری است.
معمولا یک ران یاهردو ران درگیر می شوند. مشکلات خاص ران که در هنگام تولد وجود دارد ممکن است منجربه آرتروز شود.گاه به تکامل نرسیدن بخشی از ران عامل بروز آرتروز است.دردران ناشی از آتروز معمولا در جلوی کشاله ی ران احساس می شود هرچند این درد در زانو نیز احساس می شود.
شایعترین علت خراب شدن مفصل ران
شایعترین علت خراب شدن مفصل ران آرتروز(بیشتربدانیم )یا ساییدگی مفصل است. ساییدگی مفصل در همه انسان ها با شدت و ضعف متفاوت و با بالارفتن سن ایجاد میشود ولی در بعضی شرایط زودتر بوجود میاید.
مهمترین علل ساییدگی مفصل ران عبارتند از:
• سیاه شدن سر استخوان ران یا نکروز سر استخوان ران میتواند موجب ساییده شدن زود هنگام این مفصل در سنین جوانی یا میانسالی شود. این بیماری معمولا در کسانی ایجاد میشود که از داروهای موسوم به کورتون استفاده میکنند
• دیسپلازی استابولوم نوعی تغییر شکل حفره استابولوم است که میتواند موجب شود فرد در سنین حدود 50-30 سالگی دچار تخریب و ساییدگی مفصل ران شود
• در رفتگی مادرزادی مفصل ران میتواند موجب آرتروز مفصل ران شود
• ایمپینجمنت سر استخوان ران و حفره استابولوم هم میتواند از علل آرتروز زودرس مفصل ران باشد
• بد جوش خوردن شکستگی های استابولوم میتواند موجب تخریب و ساییدگی مفصل ران شود ابتلا به بعضی انواع روماتیسم مانند آرتریت روماتوئید و یا اسپوندیلیت انکیلوزان میتواند موجب خراب شدن مفصل ران شود.
به جز ساییدگی مفصل علل دیگری نیز ممکن است مفصل ران را در ناحیه لگن دچار تخریب کند که معمول ترین آنها عبارتند از:
• بد جوش خوردن شکستگی های لگن و استابولوم
• سیاه شدن سر استخوان ران یا نکروز آوازکولر
• روماتیسم مفصل ران در ناحیه لگن
• در رفتگی مادرزادی مفصل لگن در این موارد اگر شدت درد بیمار کم باشد میتوان آنها را مصرف داروهای ضد درد و ضد التهاب کاهش داد و در صورت شدید بودن درد عمل جراحی تعویض مفصل لگن میتواند درد بیمار را از بین ببرد.
در اینجا برخی از علائم درد لگن ناشی از آرتروز آورده شده است:
1-درد مبهم در اطراف کشاله ران، باسن، یا ران
2-گرما یا گرما در لمس اطراف باسن، باسن، ران‌ها و کشاله ران
3-درد یا سفتی در صبح که ممکن است با حرکت یا فعالیت کاهش یابد
4-مشکل در ایستادن یا راه رفتن به دلیل درد در مفصل ران
5-لنگیدن، اغلب پس از پیشرفت آرتروز منجر به آسیب بیشتر مفصل میشود.
درمان آرتروز مفصل ران و لگن
شاید نگران کننده یا خطرناک به نظر برسد، اما متاسفانه با توجه به پیشرفتی هم که در زمینه علم پزشکی صورت گرفته محققین نتوانسته‌اند درمان قطعی برای رفع این نوع بیماری دست یابند، اما خوشبختانه گزینه‌های متعدد درمانی وجود دارد تا با کمک آنها تأثیرات این بیماری را بر شما تغییر دهد.
1-جراحی
در صورتی که یک مفصل ملتهب آسیب ببیند دارو برای این اختلال موثرنیست وجراحی مناسب است . در واقع تعویض مفصل به خصوص ران درمانی موثراست.
جراحی (بیشتربدانیم)
2-درمان های غیرجراحی
دارودرمانی
دربیشتر موارد درمراحل اولیه ی بیماری پزشک داروهای مسکن و داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی را تجویز می کند.
داشتن رژیم غذایی مناسب
تحقیقات پزشکی نشان می دهند که برخی مواد غذایی هم چون اسیدهای چرب امگا3 می توانند به تخفیف عوارض بیماری کمک کنند.درهرصورت بهترین توصیه ان است که رژیمی سرشار از روغن ماهی میوه سبزیحات و فروارده های لبنی کم چرب داشته باشید.
ورزش
شاید باور کردنی نباشد، اما بهتر است بدانید که مهمترین درمان غیرجراحی برای رفع علائم آرتروز لگن و ران همین ورزش کردن ساده است. اما باید از حرکاتی که باعث شوک‌های شدید میشود خودداری کرد.
فیزیوتراپی
فیزوتراپیست ها در درمان از روش های گوناگونی نظیر ماساژ استفاده ازگرما و آب درمانی را مورد استفاده قرارمی دهند.
گرچه داروهای ضد التهاب امکان دارد برخی ازاین عوارض نظیر التهاب ودرد را به حداقل برسانند اما نمی توانند از تخریب بیشتر مفاصل ضعف خستگی وناتوانی پیش گیری کنند.جراحی نیز راه حل مناسبی است که گاه استفاده می شود.اما باز هم عده ای از افراد هستند که تمایلی به عمل جراحی ندارند.به هرصورت افرادی که فقط بر درمان دارویی یا جراحی متمرکز هستند نباید انتظار معجره داشته باشند.تمرین های ورزشی و فعالیت های بدنی نقش مهم وانکارناپذیری را در درمان به عهده دارند.
نظری موجود نیست